قلب یک عضو با ساختمان عضلانی است که خون را با قدرت و سرعت بدرون بدن پمپ می‌کند. مسیری از بدن که خون در آن پمپ می‌شود را شبکه عروقی می‌نامند و قلب نقش محوری و مرکز این سیستم و شبکه عروقی را بر عهده دارد .یک سیستم الکتریکی عمل پمپاژ قلب را کنترل می‌کند. این سیستم الکتریکی توسط یک نقطه مرکزی در دیواره بین دو دهلیز کنترل می‌شود. با برقراری جریان الکتریکی در سلولهای عضله قلب دیواره‌های عضله قلب منقبض شده و خون را بدرون شبکه عروقی می‌راند. وجود دریچه‌های ورودی و خروجی و باز و بسته شدن متناسب آن سبب می‌شود که جریان خون در مسیر صحیح هدایت شود.

خون حاوی اکسیژن و مواد غذائی است که بافتهای بدن به آنها نیاز دارند. خون وریدی دارای دی اکسیدکربن به عنوان یک ماده مضر می باشد که با هدایت بطرف ریه از طریق تنفس دفع می‌شود. در بیماریهای قلبی ارسال اکسیژن و مواد غذایی به میزان کافی ومورد نیاز بافتها صورت نمی گیرد.

قلب یک اندام ضروری و قدرتمند است که دائما اکسیژن و مواد مغذی را به همه نقاط بدن پمپ می کند. اگر فردی با بیماری مادرزادی قلب متولد شود، یا اگر به دلیل بیماری یا عوامل دیگر صدمه ای به قلب او وارد شود، ممکن است عملکرد قلب کاهش یابد، که این امر می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی، مانند نارسایی قلبی شود. اگر قلب از فعالیت بایستد، فرد نمی تواند برای مدت طولانی زنده بماند. فعالیت بدنی و رژیم غذایی سالم دو راه برای محافظت از قلب هستند.